دل دیگه این بهارو نمیخواد

دل دیگه این بهارو نمیخواد

شادیِ روزگارو نمیخواد

من نمیدونم از باغ چشمات

اون چه دیده که این بهارو نمیخواد

باغِ سبزِ دل از غصه زرده

جام دل دیگه لبریز درده

خنده از من گریزونه دیگه

مونسم اشکِ گرمه و آه سرده

آه...

تو با اون همه پاکیِ آسمونی

تو با اون صفا، اون همه مهربونی...

منو با یه دنیا غمت جا گذاشتی

روی اون همه خوبیای خدایی

چرا پا گذاشتی؟

آسمونِ دل سرد و خاموشه بی تو

با غم و تنهایی هم آغوشه بی تو

دل دیگه این بهارو نمیخواد

شادیِ روزگارو نمیخواد

من نمیدونم از باغ چشمات

اون چه دیده که این بهارو نمیخواد