دوستی هایتان را به عشق نرسانید

دوستی‌هایتان را به عشق نرسانید!

به جایی که سلام دادنش، سرحالتان بیاورد و قربان صدقه‌های بی منظورش خاص شود برایتان، به جایی که عقربه‌ها وقتی کنارش هستید، برای گذشتن عجله داشته باشند و قهوه‌ها تلخ به نظرت نیایند.

دوستی‌هایتان را به جایی که یک روز حرف نزدن با او، خلقتان را تنگ می‌کند و احوال پرسی نکردنش، حالِ خوبتان را بد می‌کند، نرسانید.

دوست که بمانید، لاقل کنارِ خودتان داریدش.قد یک تبریکِ تولد، قد یک گپ و چایِ عصرانه، قد یک شب بخیر گفتن و عزیزم شنیدن از زبانش، قد نعمتِ بودنش..

به عشق که برسانیدش، در حسرت دوباره شنیدن اسمتان از زبانش هم می‌مانید، بقیه چیزها که دیگر هیچ..